آیا فاکتورهای جمعیت شناختی می‌توانند رفتارهای حامی محیط زیست طبیعت‌گردان را پیش‌بینی کنند؟

در سال‌های اخیر، همزمان با تشدید مشکلات محیط زیستی در سطح جهانی، پایداری مقاصد طبیعت‌گردی نیز با چالش‌هایی روبرو شده است. از آنجا که در اکثر موارد، انسانها مسبب اصلی مشکلات محیط زیستی هستند، در صورت عدم تغییر رفتار، اثرات تخریب‌های غیرقابل برگشت انسانی، حیات در کره زمین را به خطر خواهد انداخت. از این روی نظارت و مدیریت بر عرصه‌های طبیعی نیاز به رفتارهای حامی محیط زیست برای به حداقل رساندن تأثیرات منفی فعالیت‌های انسانی بر محیط زیست دارد. این رفتارهای حامی محیط زیست در جوامع مختلف تحت تاثیر عوامل مختلف اجتماعی (جمعیت‌شناختی)، بیرونی و دورنی قرار دارند. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر فاکتورهای جمعیت‌شناختی (جنسیت، وضعیت تأهل، سن، تحصیلات، درآمد و وضعیت شغلی، تحصیلات و شغل والدین) بر میزان رفتار حامی محیط زیست طبیعت‌گردان است. جمعیت آماری تحقیق شامل کلیه طبیعت‌گردان مناطق طبیعت‌گردی پارک طبیعت شمخال و پارک جنگلی طبیعی ارتوکند است. برای رسیدن به این هدف، بر اساس فرمول کوکران تعداد 760 پرسشنامه (384 پرسشنامه در ارتوکند، 376 پرسشنامه در شمخال)، در تابستان و پاییز 1398 به روش نمونه-گیری تصادفی و به صورت مصاحبه حضوری تکمیل گردید. داده‌های مربوط به فاکتورهای جمعیت شناسی و رفتارهای محیط زیستی طبیعت گردان از طریق این پرسش نامه‌ها جمع آوری شد. متناسب با نوع داده ها و اطلاعات، از آزمون T دو نمونه مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه(ANOVA) جهت تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج پژوهش بیانگر این است که سن، تحصیلات، شغل، درآمد، تحصیلات مادر و شغل پدر تاثیر معناداری بر میزان رفتارهای حامی محیط زیست طبیعت‌گردان دارند. همچنین یافته‌ها اشاره دارند که خانم‌های شاغل و طبیعت‌گردان تحصیل‌کرده با درآمد متوسط، که مادران تحصیل‌کرده و پدرانی با شغل‌های دولتی دارند، افراد محیط زیست‌گرا‌تری هستند و رفتارهای حامی محیط زیست بیشتری نسبت سایر طبیعت‌گردان دارند.